Dowcipna opowieść o czasach PRL – u. Dzięki lekturze książki Kalinina czytelnicy mają okazję przenieść się do czasów, gdy lud pracujący miast i wsi próbował ze sprytem radzić sobie z jedynie słusznymi, zbawiennymi dyrektywami wszechwładnej Partii. Autor z dużym poczuciem humoru opisuje specyficzne realia, folklor i gwarę Polski gminnej i powiatowej. Śmieszna zasłona mistrzowsko uwypukla wszystkie cienie minionego ustroju.
Ze sztambucha starego komucha
Andrzej Kalinin
4
/10
Ocena 4 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
/2fe0034b-5c1b-4961-a54f-f97963c10d0f/n/ze-sztambucha-starego-komucha)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
4
/10
Ocena 4 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Opis
Data wydania: 2014
ISBN: 978-83-7927-088-0, 9788379270880
Wydawnictwo: Storybox
Kategoria:
Literatura piękna
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Coś mi się wydaje, że książka Ze sztambucha starego komucha aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@zooba
2019-11-28
4
/10
Przeczytane
Nie moja bajka (a może gniot?)
Posiadam
Audiobooki
Żeby nie marnować czasu podczas prasowania, staram się słuchać książek. Dwa w jednym, czas leci szybciej i sterta wyprasowanych ubrań cieszy oko.
Uznałam, że "Ze sztambucha starego komucha" nada się idealnie. Niestety wytrzymałam tylko trzy fragmenty. Irytował mnie przede wszystkim cwaniaczkowaty ton zarówno narracji jak i interpretacji. Mam uczulenie na cwaniactwo, nie potrafię zdzierżyć. Miałam wrażenie, że siedzę przy stole ze starym wujem budowniczym Polski Ludowej, a on godzinami opowiada jaki to on był sprytny, wykiwał ich wszystkich, to zakombinował, tam załatwił. Najmądrzejszy samiec hiper-alfa, łubudubu w klatę, czapki z głów. Nie, dziękuję, zmieniam imprezę.
Uznałam, że "Ze sztambucha starego komucha" nada się idealnie. Niestety wytrzymałam tylko trzy fragmenty. Irytował mnie przede wszystkim cwaniaczkowaty ton zarówno narracji jak i interpretacji. Mam uczulenie na cwaniactwo, nie potrafię zdzierżyć. Miałam wrażenie, że siedzę przy stole ze starym wujem budowniczym Polski Ludowej, a on godzinami opowiada jaki to on był sprytny, wykiwał ich wszystkich, to zakombinował, tam załatwił. Najmądrzejszy samiec hiper-alfa, łubudubu w klatę, czapki z głów. Nie, dziękuję, zmieniam imprezę.
|
link
|
Cytaty z książki
O nie! Książka Ze sztambucha starego komucha. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
