Cytaty z książki "Zanim zabijesz moją śmierć"

Do książki zostały dodane 11 cytatów przez:

@maciejek7 @maciejek7 (11)
Dodaj nowy cytat
Potężna donica wypełniona ziemią oraz stukilogramowym ładunkiem wybuchowym została z niemałym trudem ustawiona w centrum przestronnego hallu wejściowego. Rozłożysta, trzymetrowa monstera z bujnymi liśćmi prezentowała się znakomicie.
Emerytowany pułkownik rosyjskich służb specjalnych, potomek carskiego feldmarszałka i ministra wojny Dimitra Aleksiejewicza Milutina, stał na balkonie wynajmowanego od kilkudziesięciu lat przez ambasadę Rosji mieszkania w szarym bloku przy skrzyżowaniu ulic Puławskiej z Rakowiecką.
Z daleka Milutin wyglądał na wygrzewającego się na słońcu przeciętnego emeryta, który relaksował się typowym dla starszych ludzi obserwowaniem otoczenia. Balkon na ósmym piętrze nadawał się do tego znakomicie.
Szum samochodów, tramwajów i autobusów potęgował się z minuty na minutę. Chodniki wypełniały się ludźmi. Pułkownik dopalał papierosa i wsłuchiwał się w uliczny gwar.
Świecące od zachodu wprost na balkon słońce oślepiało, Milutin nie mrużył jednak bladoniebieskich oczu. Patrzył na dół i wyobrażał sobie, co wydarzy się tutaj jutro, o tej samej porze. Właściwie nie musiał wysilać wyobraźni, bo wiedział, co będzie.
Jutro będą tu pogrążone w morzu ognia ruiny, podobnie stanie się w wielu innych miejscach w tym mieście i w tym kraju, przeklętym i niewdzięcznym, pomyślał Rosjanin. Przez chwilę upajał się wizją pożogi i zniszczeń.
Niegdyś funkcjonowało tu kino. Jedno z dwóch pierwszych otwartych po drugiej wojnie. On, który w latach dziewięćdziesiątych minionego stulecia działał w Warszawie, pamiętał doskonale gmach z dużym neonem: MOSKWA.
Spotkanie z agentem było denerwujące i nie przyniosło żadnych konkretów. Przekazane informacje były tak nieprawdopodobne, że aż idiotyczne.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl