Wspomnienia komendanta garnizonu Okręgu Wileńskiego AK z pobytu w sowieckich więzieniach w Wilnie i Moskwie oraz łagrach Workuty, obejmujące pierwsze lata powojenne. Pamiętnik, uzupełniony przez autora grypsami i listami do rodziny, wiernie i drobiazgowo ukazuje realia życia więziennego i obozowego, dramat rozdzielonych członków rodziny, obawy o los współtowarzyszy niedoli. Bardzo osobiste, o wielkim ładunku emocjonalnym, grypsy są świadectwem nie tylko przeżyć autora, ale także niezwykle silnej więzi łączącej Zarzyckich. Ich wyjątkowa treść sprawia, że publikowane tu wspomnienia zajmują szczególne miejsce wśród pamiętników byłych więźniów sowieckich łagrów, wydanych w ostatnim dwudziestoleciu.