Cytaty z książki "Z perspektywy wieczności"

“(...) on mnie właśnie przekonał, że tak się wylegiwać nie wypada, że to wprost śmieszne, jest bowiem mnóstwo spraw przyjemnych i ważnych poza zasięgiem mojej kanapy.”

“Gdyby człowiek wiedział, co go czeka w przyszłości, może zrezygnowałby w ogóle z życia. ”

“(...) podobają mi się wysokie dziewczyny. Ale nie aż tak. Ludzie lubią, kiedy wszystko służy swemu przeznaczeniu, czy to dojna krowa, czy wąż grzechotnik.”

“Nasi przodkowie żyli w wodzie. Przecedzali wodę przez skrzela i milczeli. Później ten, co zapoczątkował ród ludzki, okazał się najmędrszy wśród ssaków i wylazł na ląd. Zaczerpnął powietrza i zaczął gadać! Od tego czasu ludzkość nie potrafi zmilknąć.”

“Panuje tu szaleństwo. Coś się tu rodzi i kształtuje, odbywa się tu wielkie misterium – ludzie poprawiają błędy Pana Boga, który stworzył ponoć świat w ciągu sześciu dni, a siódmego dnia już usiadł, żeby odpocząć, zapominając o mnóstwie rzeczy, niezbędnych do normalnego funkcjonowania tego świata; i oto od tysięcy lat człowiek nic innego nie robi, tylko usiłuje zaradzić skutkom niedopatrzenia i niedołęstwa tego pierwotnego działacza...”

“Przybrał niespodzianie na wadze; naruszona ilość przeszła w złą jakość.”

“Kiedy myśmy byli młodzi, Matwiju, nikt się nie liczył z młodzieżą, a kiedyśmy się zestarzeli, teraz starzy nie cieszą się szczególnym szacunkiem. Pechowe jest to nasze pokolenie.”

“Życie jest bowiem jak las, przez który trzeba się przedzierać z siłą spycharki, więc jestem spycharką i nazwijcie to, jak chcecie: albo nieustępliwością, albo nastawieniem ideowym czy też walką różnych ideologii.”