Cytaty z książki "Wyznawcy płomienia"

“Człowiekowi można odebrać wszystko, rodzinę, pieniądze, ubrania, a nawet honor, ale nie można mu odebrać marzeń.”

“Na początku najtrudniej jest pogodzić się z tym, że ktoś, kogo kochaliśmy, nie kochał nas na tyle, żeby zostać. Niekoniecznie z nami, ale w ogóle na tym świecie.”

“Dawno przestał szukać sensu życia – zaczął pracować i nie miał już na to czasu. Co się zaś tyczy bycia sobą, odkrył, że to bardzo łatwe, wystarczy tylko przestać udawać kogoś innego [...].”

“Szacunek oznacza siłę, przyjacielu. Pogarda to znak słabości.”

“Kiedy się straci ludzi, których się kochało najbardziej na świecie, nie można już nigdy przestać czuć się samotnym.”

“Przebacz pochodnie, które zapaliliśmy.
Przebacz nam gniewy i złości.
Przebacz duszom, które ośmieliły się spłonąć.
W żarze ognia nieśmiertelności.”

“Nikt nie umiera całkiem, póki nie zostanie zapomniany przez tych, którzy go znali, póki oni wszyscy nie umrą.”

“Nawet najgorsza prawda jest lepsza od niewiedzy.”