Książka jest plonem wspólnego seminarium dla Instytut Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Europy Wschodniej Wolnego Uniwersytetu W Berlinie. Tematem było przymusowe przesiedlanie Polaków i Niemców w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu. Uzgadniano terminologię, omawiano historyczny kontekst przesiedleń i mechanizmy ich wprowadzania w życie. Osobnymi zagadnieniami są integracja przesiedlonych i wypędzonych oraz polityka historyczna czasów powojennych, rola przesiedleń w pamięci indywidualnej i zbiorowej i jak ta pamięć kształtowała się w sferze publicznej PRL, RFN, NRD oraz w zjednoczonych Niemczech i demokratycznej Polsce. W publikacji utrzymano zasadę równoprawności języków referentów.