Wydmianki, czyli bajki z bałtyckich plaż i wydm to zbiór opowiadań skierowanych zarówno do młodzieży, jak i rodziców, którzy zechcą razem z dziećmi odkrywać tajemnice zasnutego piaskiem świata. Droga do baśniowych gniazd pomorskich gryfów prowadzi przez kolejne nadmorskie siedliska. Bohaterowie opowiadań przemierzają wydmowe pagórki, piaszczyste plaże, klify i nadmorskie bory, by po licznych „upadkach i utratach nadziei” zdobyć upragnione pióro gryfa i uwolnić się od władzy przewrotnych wredni. Uczestnicząc z nimi w tej wyprawie Czytelnik poznaje faunę i florę opisywanej przestrzeni wraz z towarzyszącymi im elementami przyrody nieożywionej. Niebagatelną rolę odgrywa warstwa graficzna książki, która wraz z tekstem stanowi ilustrowany bedeker po urokliwszych zaułkach prezentowanej przestrzeni.
Utwór jest również niepozbawioną humoru literacką próbą ukazania zabawniejszego aspektu dziewiętnastowiecznej polszczyzny. Autor sięgnął do dawnych tekstów: kalendarzy, zielników i poradników medycznych, aby przywrócić pamięć dawno już zapomnianych nazw roślin, zwyczajów, przysłów i powiedzeń związanych ze światem przyrody.
Opowiadania są kontynuacją idei Autora, aby za pomocą swoistej „mitologizacji przestrzeni” zainteresować Czytelnika specyfiką krajobrazu i wyczulić na niezwykłość jego elementów.
Utwór jest również niepozbawioną humoru literacką próbą ukazania zabawniejszego aspektu dziewiętnastowiecznej polszczyzny. Autor sięgnął do dawnych tekstów: kalendarzy, zielników i poradników medycznych, aby przywrócić pamięć dawno już zapomnianych nazw roślin, zwyczajów, przysłów i powiedzeń związanych ze światem przyrody.
Opowiadania są kontynuacją idei Autora, aby za pomocą swoistej „mitologizacji przestrzeni” zainteresować Czytelnika specyfiką krajobrazu i wyczulić na niezwykłość jego elementów.