Celem niniejszej książki nie jest krytyczne opracowanie dorobku pisarskiego twórcy unizrnu. Zadanie takie mogłoby, czy powinno zostać podjęte przy kolejnym, uzupełnionym wydaniu Pism, które ukazały się w 1975 roku w opracowaniu Zofii Baranowicz i Teorii widzenia. Celem, jaki stawiam książce, jest ujęcie twórczości pisarskiej Strzemińskiego z innej perspektywy - pokazanie wartości jego poglądów z punktu widzenia estetyki. Wartość ta polega, jak uważam, nie tyle na erudycji autora, ile na inspirującej roli jego koncepcji teoretycznych nie tylko dla artystów, a również dla estetyków. Pod tym względem prace Strzemińskiego nie zostały wystarczająco uwzględnione i wykorzystane. Powodem był w znacznym stopniu fakt, że były one publikowane w postaci rozproszonej, często okazjonalnej.