Najważniejszy utwór S. H. Lubomirskiego w języku polskim to napisane prozą Rozmowy Artaksesa i Ewandra, próba powieści dyskursywnej - jedyny w swoim rodzaju obraz elity społeczno-kulturalnej kraju. W tomie zamieszczono również poemat Orfeusz, traktat o osiągalności szczęścia Eklezjastes, powiastkę biblijną Tobiasz wyzwolony, a także ostatnie dzieło Lubomirskiego, będące summą jego myśli politycznej De vanitate consiliorum. Całość uzupełnia dodatek Instrukcja synom moim.