Śpiew chóralny jest jedną z dziedzin wykonawstwa muzycznego, która zawsze odgrywała we Wrocławiu ważną rolę. Szczególnie prężnie rozwijała się w dziewiętnastym wieku. Zagadnieniu temu poświęcono pierwszy tom Monografii wrocławskiej chóratistykf, w którym opisana będzie historia świeckiego ruchu śpiewaczego, tworzącego się od I połowy XIX w., a następnie żywiołowo rozwijającego się aż do końca 1944 roku. Niniejsze opracowanie dotyczy wrocławskiej powojennej chóralistyki, a jego datę graniczną wyznacza koniec XX w. Tematyka ta - jak dotąd - nie była przedmiotem publikacji książkowej.