Wojowniczka

Potwierdzam. Lubię Chase. Oczywiście raz mniej, raz bardziej, ale ją lubię. Potrafi stworzyć historię, która wciągnie mnie, odciągnie od dnia codziennego, da w zamian coś bardzo odprężającego, relaksującego i bardzo, bardzo przyjemnego i miłego w czytaniu.
Wojowniczka to bardzo sympatyczna historia z zadziorną, pewną siebie i bardzo zaradną bohaterką, której nie sposób nie polubić. Oczywiście prawem czytelnika jest wściekanie się na bohaterów i śmiało możemy to tutaj robić, bo Esme dostarcza nam (i bohaterowi oczywiście) niejednej okazji do złości. Edenmont ma świętą cierpliwość i kiedy tylko przekona się, że jego życie nie może toczyć się dalej bez pewnej młodziutkiej panienki, będzie stracony. Rozpustna część jego codzienności odchodzi w przeszłość i wszystko wskazuje na to, że bohater nie ma z tym specjalnych problemów.
Sama historia obfituje w wydarzenia, zmiany miejsca pobytu, pogonie i ucieczki. Wschodni klimat, zwyczaje, nowe miejsca, nowi bohaterowie wzbogacają opowieść i nadają jej dodatkowego rozpędu. Wojowniczka, choć nie należy do najcieńszych książek, w czytaniu sprawuje się bardzo dobrze. Jest szybka, wciągająca, angażująca.
Krótko mówiąc – romans historyczny w dobrym, rzetelnym wykonaniu.
Rozpoczęłam cykl od drugiej części, która była dobra, ale jak dla mnie Wojowniczka jest znacznie lepsza.
I oczywiście trzeba powiedzieć, że gdybym znała Ismala z Wojowniczki, znacznie mniej lubiłabym go w części drugiej. Z tego punktu widzenia, zmiana kolej...