Utwór powstał około roku 1670, traktuje o bitwie pod Chocimiem z 1621. Ukazuje obronę Chocimia pod wodzą Chodkiewicza. Z niezwykłym realizmem autor kreśli sceny batalistyczne. Podkreśla rycerskość Sarmatów dawnych, a krytykuje obecnych. Termin Sarmata oznacza u Potockiego synonim rycerskości, poświęcenia, cnót obywatelskich. Publikację opatrzono przypisami oraz obszernym wstępem, zawierającym charakterystykę epoki, biografię Autora oraz opracowania jego tekstów.
Poemat epicki z 1670 r., sławiący dawny sukces polskiego oręża, jest rymowaną przeróbką diariusza Jakuba Sobieskiego z wyprawy chocimskiej, przeplataną licznymi dygresjami poety przedstawiającymi jego własne poglądy na wydarzenia. Jest to pierwsze wznowienie pełnego tekstu dzieła od jego wydania krytycznego w 1924 r.
Poemat epicki z 1670 r., sławiący dawny sukces polskiego oręża, jest rymowaną przeróbką diariusza Jakuba Sobieskiego z wyprawy chocimskiej, przeplataną licznymi dygresjami poety przedstawiającymi jego własne poglądy na wydarzenia. Jest to pierwsze wznowienie pełnego tekstu dzieła od jego wydania krytycznego w 1924 r.