Władcy nieba

Mam dużą trudność z oceną tej książki. Jest to dziennik pilota Heinkla He-111, prowadzony od maja do grudnia 1940 roku. Autor został zestrzelony, dziennik znalazł się w rękach kolegi, przemycono go jakoś do państw alianckich i został wydany za oceanem. Leske znalazł się w obozie w Kanadzie. I to na tyle. O autorze nic więcej nie wiemy, dane wszystkie są pozmieniane, podobnie z datą zestrzelenia, jakoby w trosce o autora.
No właśnie... W necie jest szereg dyskusji, czy ta książka to autentyczny dziennik pilota, czy sprytna "agitka" wydana na Zachodzie dla zohydzenia Niemców. Nie mam zdania...
Autor pisze takie rzeczy, że albo faktycznie miał mózg wyprany przez Adolfa i resztę, albo rzeczywiście jest to dzieło pisane "ku pokrzepieniu serc". Teksty o wszechogarniającym świat żydostwie, notoryczne nazywanie Roosevelta Rosenfeldem, teza "przecież to nie my zaczęliśmy wojnę", Anglicy są głupi jak buty, Francuzi to tchórze, jeszcze jeden nalot i Londynu nie będzie, Hitler jest geniuszem i nigdy się nie myli. I w ogóle - Gott mit Uns. Jakbym cholera widział Teutonów w filmie Aleksandra Forda. Ale może faktycznie tak wyglądała propaganda. Goebbels w końcu podobno był w tym mistrzem.
Autor zaczyna powoli zmieniać zdanie o przeciwnikach dopiero po pierwszym zestrzeleniu i stracie załogi. Ale i to idzie mu powoli.
Jest i wątek romantyczny - a jakże, w wykonaniu ordnungowo-niemieckim.

Dla chętnych.