Opinia na temat książki Wiosna w Zapomnianym Schronisku

Czasem powrót do miejsca, które wiele Ci odebrało okazuje się lekarstwem dla pokaleczonego serca.

Ponownie zawitałam do malowniczego Karpacza w którym mieści się pewne niezwykłe schronisko.
Po bardzo intrygującym zakończeniu pierwszej części cyklu Julii Furmaniak byłam niezwykle wręcz zaintrygowana i z niecierpliwością wypatrywałam kontynuacji tej opowieści.
Teraz z chęcią podzielę się wrażeniami z Wiosny w Zapomnianym Schronisku.
W życiu naszych bohaterów zaszły spore zmiany - niekoniecznie pozytywne.
Monika po powrocie do Poznania nie potrafi znaleźć sobie miejsca, choć bardzo się starała.
I nie chodzi tu wyłącznie o żałobę po ukochanym narzeczonym.
Kobieta, kilka miesięcy wcześniej otworzyła serce przed Aleksem z którym jak sądziła połączyła ją rzadko spotykana nić porozumienia.
Niestety on zerwał kontakt bez słowa wyjaśnienia, a jakby problemów było mało praca w księgarni wyraźnie nie daje Rowińskiej satysfakcji.
Nieoczekiwanie dziewczyna trafia na zamieszczone w sieci ogłoszenie dzierżawców Zapomnianego Schroniska. Rafał i Klaudia poszukują bowiem osób które pomogą im prowadzić działalność.
Wiedziona impulsem Monia jedzie w góry chcąc spojrzeć na wszystko z dystansu.

Małżonkowie z kolei świetnie funkcjonują w układzie opartym na wspólnym biznesie, jednak oboje tęsknią za wzajemną bliskością i miłością. Czy uda im się ją odnaleźć?
Nie zabraknie również nowych postaci jak Olga , nastoletnia siostrzenica Klaudii czy Daniel wybitnie działający jej na nerwy.
Niczego więcej nie zdradzę, dodam tylko, że nie zabraknie tajemnic z przeszłości i emocji.
Czekam na więcej 💛💚