Wielkie teorie językoznawcze stanowią przejrzyste i wyczerpujące przedstawienie głównych linii rozwojowych językoznawstwa. Punktem ciężkości jest przedstawienie i ujęcie w perspektywę Kursu językoznawstwa ogólnego F. De Saussure`a, który zapoczątkował rozwój językoznawstwa jako dyscypliny autonomicznej (...) Praca ta ukazuje główne momenty konstytuowania się tej dziadziny nauki: językowe poszukiwania XIX wieku, przełom saussurowski, modele postsaussurowskie. Autorzy pragnęli tez odpowiedzieć na potrzebę praktyczną i wyposażyć nauczycieli, studentów i naukowców w kompletne i wygodne narzędzie pedagogiczne, zachęcające do refleksji i poszerzenia wiedzy oraz ułatwiające zapamiętywanie ważnych pojęć.