Wielka Fatra. Z plecakiem po Słowacji.

Seria „Z plecakiem po Słowacji” jest przeznaczona przede wszystkim dla tych turystów, którzy preferują turystykę pieszą.
Część wstępna przewodnika jest poświęcona informacjom ogólnym o układzie poszczególnych tras i o podstawowych zasadach poruszania się w terenie. Pierwszy rozdział zaznajamia krótko z warunkami naturalnymi terenu (od rzeźby przez charakterystykę wód, klimatu, gleb, fauny i flory aż po ochronę przyrody). Po zwięzłej charakterystyce przyrodniczej następuje mapa regionu z zaznaczonymi i ponumerowanymi trasami turystycznymi.

Po części ogólnej następuje opis poszczególnych tras. Na wstępie każdej z nich można znaleźć najważniejsze informacje ułożone według haseł. Pierwszym hasłem jest pozycja określająca teren, na którym trasa jest usytuowana.
Drugim - punkt wypadowy, z podaniem miejsca, w którym wycieczka się rozpoczyna i sposobu dotarcia do niego (np. przystanek SAD - Słowacka Komunikacja Autobusowa, przystanek ŽSR - Koleje Republiki Słowackiej, parking).
Trzecim hasłem jest punkt docelowy, określający miejsce, w którym trasa się kończy i sposób wydostania się z niego (np. przystanek SAD - Słowacka Komunikacja Autobusowa, przystanek ŽSR - Koleje Republiki Słowackiej, parking).
Czwartym hasłem jest podana w godzinach informacja o czasie przejścia, która zawiera wykaz istotnych przystanków na trasie, razem ze średnim czasem potrzebnym na pokonanie odległości pomiędzy dwoma sąsiednimi punktami (do całkowitego czasu nie wliczono przerwy na odpoczynek lub zwiedzenie interesujących miejsc).
Piątym hasłem są dane o różnicy wzniesień, to znaczy o różnicy pomiędzy najniższym i najwyższym punktem trasy.
Ostatnim hasłem jest mapa, która obejmuje opisywany teren.

Po tych hasłach następuje charakterystyka skali trudności i opis trasy podstawowej. W opisie trasy podstawowej kładzie się nacisk przede wszystkim na atrakcje przyrodnicze. Opis każdej trasy zawiera wycinek mapy z nakreślonym przebiegiem wędrówki. Średnio trudne i trudne trasy charakteryzuje także różnica wzniesień, przy czym informacje o większości tras uzupełniają zdjęcia typowych krajobrazów. Trasy podstawowe są tak układane, aby umożliwiły odwiedzenie wszystkich ważnych miejsc na opisywanym terenie. Proponowanych tras nie należy traktować jako wyczerpującego, ewentualnie ostatecznego spisu. Chodzi w tym przypadku raczej o rekomendacje, pozwalające swobodnie układać program wędrówki (np. z przenocowaniem w schronisku górskim). W opisie niektórych wycieczek są podane trasy wariantowe.