Wędrówki Włoskie

Zebrane w tomie Wędrówki włoskie cztery dzieła Juliana Klaczki: Św. Franciszek z Asyżu i gotycyzm włoski, Listy włoskie, Wieczory florenckie oraz Rzym i Odrodzenie. Juliusz II są fascynującą, erudycyjną podróżą przez dzieje włoskiej kultury i polityki – od średniowiecza po wiek XIX. Autor z wybitnym znawstwem interpretuje twórczość Dantego, Michała Anioła, Rafaela, Bramantego i wielu innych mistrzów. Z niezwykłą finezją przedstawia postacie największych ówczesnych włoskich artystów, mężów stanu i ludzi Kościoła. Ukazuje również drogę, jaką Włochy przeszły ku jedności, jak ewoluowała ich kultura i jak zmieniała się polityka – a także, jaki wpływ te procesy miały na całą Europę. Julian Klaczko (1825-1906) był jednym z czołowych publicystów konserwatywnych dziewiętnastowiecznej Europy, cenionym krytykiem literackim i historykiem sztuki, wpływowym politykiem. Jego artykuły publikowane na łamach francuskiego pisma „Revue des deux Mondes” przykuwały opinię kręgów politycznych i opiniotwórczych na całym kontynencie – m.in. wywołując gniew kanclerza Bismarcka, którego politykę Klaczko analizował w szczególnie krytyczny sposób. Teksty te, zebrane później w książkach Studia dyplomatyczne i Dwaj kanclerze, przyniosły ich autorowi reputację wybitnego obserwatora międzynarodowej sceny politycznej. Jego pisma poświęcone sprawom polskim – jak słynny Katechizm nie-rycerski – inspirowały gorące dyskusje w kraju i na emigracji: wpłynęły one zwłaszcza na myśl krakowskich stańczyków. Szczególną sławę i uznanie przyniosły wszakże Klaczce napisane po francusku, publikowane najpierw w „Revue des Deux Mondes” i w renomowanych paryskich wydawnictwach dzieła, w których kreślił z rozmachem panoramę kultury artystycznej i zjawisk życia społecznego i politycznego średniowiecznych i renesansowych Włoch. Prace te: Wieczory florenckie i Rzym i Odrodzenie. Juliusz II, ustaliły jego pozycję jako wytrawnego konesera, znawcy zwłaszcza kultury Renesansu. Były tłumaczone i szeroko komentowane, a przez interpretatorów zostały zaliczone do „arcydzieł literackiej eseistyki”, do grona „najpiękniejszych książek, jakie w ogóle napisano o sztuce Odrodzenia we Włoszech”.