Ważne są tylko chwile

Ważne są tylko chwile to książka, którą otrzymałam od Wydawnictwa Psychoskok i po raz kolejny mam niemały problem. Po odłożeniu czytnika długo zastanawiałam się, po jakie licho w ogóle ją czytałam. Dla mnie książka okazała się całkowicie niestrawna. Trzydzieści osiem lat temu Jerzy Stuhr wykonywał utwór Śpiewać każdy może. Dzisiaj można lekko zmodyfikować ten tytuł – pisać każdy może? Ale czy na pewno? Autor powinien posiadać chociaż zaczątki warsztatu, znać podstawy pisowni i nie robić błędów. Bohaterką tej opowieści jest trzydziestotrzyletnia warszawianka, Anastazja. Kobieta jest samotna z wyboru. Po wielu mniej lub bardziej udanych związkach, w tym jednym małżeństwie, postanawia więcej się nie angażować. Zamiast tego rzuca się w wir pracy. Kobieta z pozoru zwyczajna, jak milion innych. Z pozoru szczęśliwa i radosna, w głębi duszy tęskniąca za czymś, czego sama nie potrafiła nazwać. Choć miała wszystko, ciągle poszukiwała. A chce znaleźć miłość swojego życia, mężczyznę jej zdaniem idealnego. Ten wyjątkowy ktoś ma stanowić dla niej oparcie; ma żyć chwilą – tak jak ona i nie próbować jej na siłę zmieniać. Mimo związku, kobieta chce być wolna jak ptak. Nie polubiłam Anastazji i nie chciałabym mieć takiej osoby w kręgu swoich znajomych. Przyznam, że nie rozumiem takich ludzi, którzy mają niemal wszystko, a gnają gdzieś na zatracenie. Przykro mi to pisać, ale nie mam pojęcia, po co powstała ta książka i co autorka chciała osiągnąć. Według mnie jest to opowieść o niczym. W dodatk...