Wartość harcerstwa

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.

Reprint wydania z 1925 r.:  WARTOŚĆ HARCERSTWA

SZLAKI HARCERSTWA!

Dla Ojczyzny umrzeć zdolni Umieliśmy wroga bić Dziś umiemy duchem wolni Wspólnym trudem dla niej żyć.

M. Konopnicka

Pomimo, że Harcerstwo weszło w drugie dziesięciolecie swej pracy, olbrzymia część społeczeństwa naszego nie uświadamia sobie potrzeb, celów i dążeń Harcerstwa. Obojętność na sprawy najżywotniejsze dla życia społecznego, bierność, przyglądanie się zboku, odsuwanie się w ciasny kąt swego zaścianka od areny życia — to zdaje się, że nie dodatnie strony naszego społeczeństwa. Nam nie wolno być obojętnymi, nie wolno zamykać oczu na to, co się dzieje wokoło nas, nie wolno zapominać o wszystkiem, a myśleć tylko o sobie i o ciasnem bliskiem sobie ludzi kole. Społeczeństwo musi rozszerzać swe widnokręgi na sprawy społeczne — wyjrzeć potrzebuje na drogi któremi podąża Harcerstwo, zainteresować się niem — popierać je tak, jak popiera społeczeństwo angielskie swój skauting.

Nie potrzebuję udowadniać, że wychowanie to barometr życia społecznego, że albo wskaże on jasną radosną pogodę, albo burzę, słoty i wiatry wywrotne.

Harcerstwo dzisiejsze to barometr wychowawczy.

Zadanie jego — to wychowanie młodzieży na dzielnych i pożytecznych obywateli kraju. Jak ongiś chluba naszej myśli wychowawczej, Komisja Edukacyjna, za hasło swej pracy wzięła proste, a mocarne słowa, że: „pragnie wychować Polaka, któremu byłoby dobrze i z którym byłoby dobrze“ — to Harcerstwo polskie, dzisiejsza, nowożytna „Komisja Edukacji Narodowej“ idzie w te same ślady. Harcerstwo ma wychować Polaka współczesnego, zdolnego do życia państwowo-twórczego, świadomego celów i potrzeb kraju, wytrwale „bez chwilowych wybuchów“ pracującego i walczącego o potęgę i szczęście Polski w świecie narodów.

Ale zanim takiego współczesnego „Tytana Polaka“ Harcerstwo wyda — pracę swą rozpoczyna ono od gruntownej przebudowy, od przeorania pługiem wychowania dawno pozostawionej ugorem duszy polskiej, od wyplenienia chwastów, które głęboko korzeniami wrosły w naszą narodową Psyche. Polak współczesny, Polak wolnej i Niepodległej Ojczyzny, innym być musi od Polaka „urodzonego w niewoli, skutego w powiciu“. — Zadanie współczesnego Polaka — to utrwalenie niepodległości nie masą posiadanych wad, lecz hartem ducha, potęgą wiedzy i siłą ciała. Symbol Polski powstającej to żołnierz, weteran, legjonista z bronią w dłoni; — symbol Polski współczesnej i przyszłej to też żołnierz, ale więcej rolnik pługiem pracy orzący zagon ojczysty — to jednak nie rolnik-wieśniak, ale więcej rolnik-Obywatel, któremu ziemia do pracy — to kraj cały.

Ale współczesny nowy Polak z nieba nie spadnie — Opatrzność nam go nie da — jeśli społeczeństwo same w swoich zdrowych organizacjach wychowawczych nie wychowa.

Harcerstwo takich obywateli ma wychować, to są jego żywotne drogi, któremi zmierza do celu swego. Jeśli w mniemaniu dzisiejszego społeczeństwa Harcerstwo niegodne jest uwagi, niech zastanowi się nad szalonym krokiem swego czynu — jeśli zaś w społeczeństwie drogi są jasne i proste, niech pozostanie ono na pięknie brzmiącym frazesie o Harcerstwie, niech się nim zainteresuje, pozna i poniesie serdeczną pomoc moralną i materjalną. Ci wszyscy, którzy Harcerstwu pragną swe usługi i siły ofiarować, którzy pragną nieść mu pomoc moralną i materjalną — niechaj wiedzą, że służą pomocą nie mrzonce, nie fikcji, nie utopji społecznej, ale Ruchowi Społecznemu, który szeroką falą rozlał się po ziemi naszej, którego prąd jest silny i grzmiący, głęboki i cichy, jak głębokiemi i pełnemi zdrowych wód są jego źródła. Harcerstwo — to Ruch Społeczny oparty na zasadach trwałych jak stal hartowana, na: idei chrześcijańskiej i narodowej.

F. Krzysztoń

 + /`8  0