Przedmiotem książki jest warsztat malarski gotyckiego tryptyku z Matką Boską Apokaliptyczną, św. Katarzyną i św. Barbarą z bazyliki katedralnej we Włocławku. Wnikliwej analizie poddano wszystkie obrazy tablicowe wchodzące w skład wymienionej nastawy ołtarzowej. Celem pracy natomiast jest precyzyjne określenie warsztatu malarskiego tego wzięła oraz szkoły malarskiej, do której zabytek należy. Wstępnie założono, że obrazy wykonał zespół artystów pod kierunkiem mistrza.
Dotychczasowe ustalenia proweniencji tryptyku opierały się na analizach formalno-stylistycznych dokonywanych przez historyków sztuki. W niniejszej pracy przeprowadzono wszechstronne badania chemiczno-fizyczne nastawy ołtarzowej z Włocławka, które pozwoliły określić jej technikę. Jednocześnie próbowano odnaleźć źródła tradycji warsztatowej tryptyku. W tym celu wykonano badania technologiczne kwater ołtarzowych z Szańca, od dawna wiązanych pod względem stylu z retabulum włocławskim.
Szczególną okazją do wykonania pewnego zakresu badań technologicznych była konserwacja tryptyku, przeprowadzona przez autorkę niniejszej pracy w latach 1995-1997. Zachwyt nad materią malarską, stopniowo odsłanianą spod warstw przemalowań i pociemniałego werniksu, skłonił autorkę do bardziej szczegółowych studiów nad techniką malarską tego zabytku. Wykorzystała w tym celu wówczas dostępne i sprawdzone metody badawcze, a wyniki badań opublikowała w "Biuletynie Informacyjnym Konserwatorów Dzieł Sztuki". Pojawiły się jednak pytania i wątpliwości, na które można było uzyskać odpowiedź rozszerzając znacznie zakres badań fizyko-chemicznych.
Dotychczasowe ustalenia proweniencji tryptyku opierały się na analizach formalno-stylistycznych dokonywanych przez historyków sztuki. W niniejszej pracy przeprowadzono wszechstronne badania chemiczno-fizyczne nastawy ołtarzowej z Włocławka, które pozwoliły określić jej technikę. Jednocześnie próbowano odnaleźć źródła tradycji warsztatowej tryptyku. W tym celu wykonano badania technologiczne kwater ołtarzowych z Szańca, od dawna wiązanych pod względem stylu z retabulum włocławskim.
Szczególną okazją do wykonania pewnego zakresu badań technologicznych była konserwacja tryptyku, przeprowadzona przez autorkę niniejszej pracy w latach 1995-1997. Zachwyt nad materią malarską, stopniowo odsłanianą spod warstw przemalowań i pociemniałego werniksu, skłonił autorkę do bardziej szczegółowych studiów nad techniką malarską tego zabytku. Wykorzystała w tym celu wówczas dostępne i sprawdzone metody badawcze, a wyniki badań opublikowała w "Biuletynie Informacyjnym Konserwatorów Dzieł Sztuki". Pojawiły się jednak pytania i wątpliwości, na które można było uzyskać odpowiedź rozszerzając znacznie zakres badań fizyko-chemicznych.