W tę grudniową noc

Wchodząc w związek, wydaje nam się, że to będzie zawsze i na zawsze. Patrzymy wtedy w jednym kierunku, nosimy różowe okulary, nie widzimy wad w partnerze, nie zastanawiamy się, co będzie dalej. Kiedy po latach w życie wkrada się rutyna, ogień namiętności lekko przygasa, coraz częściej dochodzi do nieporozumień, niedomówień a skrywany żal, niespełnione obietnice i zbyt wygórowane oczekiwania i ambicje zaczynają prowadzić do rozłamu i rozejścia się tej wspólnej życiowej drogi. Na takim rozdrożu stanęli właśnie nasi główni bohaterowie...
Iwona i Robert to dwie skrajne osobowości (szczerze dziwię się, że udało im się stworzyć kilkuletni związek). On cichy i opanowany, człowiek o duszy romantyka, ona totalne przeciwieństwo- perfekcjonistka żyjąca za maską obojętności i skrupulatnego działania z planem. Są rodzicami, małego rezolutnego chłopca, który zaczyna dostrzegać zachowanie rodziców i coraz częściej zadaje pytania, na które trudno jest znaleźć odpowiedzi.
Niestety po latach ich drogi zaczęły się rozchodzić, oboje byli zmęczeni wspólnym życiem, ale to Robert postawił znak stop i złożył pozew o rozwód...
W drodze z sądu wystarczyła jedna sekunda, by oboje zrozumieli, jak szybko można stracić to co się ma. Czekając na pomoc, otwierają się na siebie i zaczyna się chyba najtrudniejsza rozmowa w ich całym dotychczasowym życiu.
Czy dojdą do porozumienia? Dlaczego ich drogi tak drastycznie się rozeszły? Czy starczy im sił i samozaparcia, by trwać razem, a nie obo...

Chociaż okładka książki jest bardzo świąteczna nie zaliczyłabym tej lektury do typowo świątecznych, chociaż coś jak namiastka świątecznego cudu w tej historii jest.

Fabuła odnosi się do trudnego związku małżeńskiego, w którym w pewnym momencie zaczynają dominować bardzo złe emocje. Małżonkowie albo ciągle się kłócą, albo nie odzywają się do siebie.

Iwona jest bardzo trudną osobą, skupiona na swojej pracy i na sobie, nie potrafi nikomu okazać uczuć. Matkę traktuje jak niepotrzebny nikomu balast, męża jak podwładnego i nawet dla syna, na którego czekała i którego pragnęła nie potrafi wykrzesać odrobiny takiej miłości, której od matki oczekuje dziecko.

I chociaż pod koniec książki autorka zadbała, aby ta kobieta przeszła całkowitą metamorfozę to i tak nie potrafiłam jej polubić.

Zupełnie inaczej postrzegałam Roberta i Alicję, czyli męża i matkę Iwony. Oboje ciepli, empatyczni i bardzo uczuciowi potrafili wybaczyć Iwonie jej bardzo chłodne i apodyktyczne zachowania.

Bardzo trudno jest żyć w związku z kimś, kto postępuje toksycznie w stosunku do drugiej osoby.

Nie potrafiłam zrozumieć Iwony, może dlatego, że sama jestem jej przeciwieństwem.

Fabuła momentami jest nieco nużąca, ale momentami aż iskrzy emocjami.

Autorka bardzo się starała, aby pokazać, że każdy człowiek, jeżeli tylko zrozumie swoje negatywne postępowanie ...

Kiedy ostatnio powiedziałaś bliskiej Ci osobie: “kocham Cię, dziękuję, że jesteś obok.” Czasem myślimy, że to przecież oczywiste, ale zwłaszcza te dwa słowa sprawiają, że zaczyna dziać się magia, bo każdy z nas potrzebuje ciepłych gestów , przytulenia, wtedy świat nabiera zupełnie innych barw…

Iwona i Robert podążają przez życie razem, ale jakby osobno. Dla niej liczy się przede wszystkim, kariera, jest zimna, nie okazuje żadnych uczuć, nie tylko mężowi , ale całemu światu. Czy tak można iść przez życie? Czy takie podejście do codzienności, racjonalne, bardzo praktyczne zawsze się sprawdza? Myślę, że znasz odpowiedź na te pytania. Iwona nie słyszy sygnałów , które wysyła jej świat, ten jej świat, mały, rodzinny. Nie dostrzega próśb męża, nie dociera do niej śmiech synka. Czy taki człowiek może być szczęśliwy?

Zamknęłam książkę i od razu poszłam przytulić się do męża. Często okazujemy sobie uczucia, ale tych nigdy za wiele… poczucie bliskości drugiej osoby jest na wagę złota, nie ma nic bardziej cennego. To nie pieniądze i spełnienie w zawodzie daje prawdziwe szczęście , tylko drugi człowiek. I choć może pomyślisz, że mówię o bardzo oczywistych kwestiach, to uwierz mi, że jest wiele osób, które nie potrafią docenić takich drobnych gestów.

Staram się nie otaczać ludźmi, którzy wysysają ze mnie dobre myśli, więc kiedy tylko poznałam Iwonę wiedziałam, że nie stanie się moją przyjaciółką, ale współczułam jej i Robertowi, chciałam żeby w końcu przejr...

⭐ Współpraca reklamowa dla @wydawnictworeplika ⭐

"𝘔𝘰ż𝘯𝘢 𝘬𝘰𝘨𝘰ś 𝘬𝘰𝘤𝘩𝘢ć, 𝘤𝘩𝘤𝘪𝘦ć 𝘫𝘦𝘨𝘰 𝘴𝘻𝘤𝘻ęś𝘤𝘪𝘢, 𝘢𝘭𝘦 𝘯𝘪𝘦 𝘶𝘮𝘪𝘦ć 𝘻 𝘯𝘪𝘮 ż𝘺ć. 𝘮𝘰ż𝘯𝘢 𝘬𝘰𝘨𝘰ś 𝘬𝘰𝘤𝘩𝘢ć, 𝘢 𝘫𝘦𝘥𝘯𝘰𝘤𝘻𝘦ś𝘯𝘪𝘦 𝘯𝘪𝘦 𝘭𝘶𝘣𝘪ć. 𝘔𝘰ż𝘯𝘢 𝘬𝘰𝘨𝘰ś 𝘬𝘰𝘤𝘩𝘢ć 𝘪 𝘮𝘶𝘴𝘪𝘦ć 𝘰𝘱𝘶ś𝘤𝘪ć 𝘥𝘭𝘢 𝘥𝘰𝘣𝘳𝘢 𝘸ł𝘢𝘴𝘯𝘦𝘨𝘰 𝘪 𝘶𝘬𝘰𝘤𝘩𝘢𝘯𝘦𝘫 𝘰𝘴𝘰𝘣𝘺."

"W tę grudniową noc" autorstwa Dorota Dea Makowska @dorotadea to moja pierwsza książka, której akcja toczy się w okolicach Świąt Bożego Narodzenia.
Ale Uwaga! Nie jest to typowa świąteczna opowieść, chociaż okładka jest urocza. Jest to zato słodko - gorzka historia Iwony i Roberta, która skłania do wielu przemyśleń. Łączyły ich studia, książki i kawa. Na jakiś czas ich drogi się rozeszły, ale spotkali się ponownie. On był cierpliwy, ona bardzo ambitna, ale udało im się stworzyć rodzinę. Tylko ta cierpliwość Roberta się skończyła. Coraz częściej dochodziło między nimi do kłótni. Ich małżeństwo stanęło pod znakiem zapytania w drodze do domu gdy wracali z sądu. Czy ich historia będzie miała jednak szczęśliwe zakończenie?

Autorka stworzyła naprawdę bardzo dobrą książkę, która sprawia, że w trakcie czytania czytelnik wszystko chciał przemyśleć i przeanalizować. W #wtęgrudniowąnoc to powieść bardzo życiowa- o miłości, o trudnościach w małżeństwie czy egoizmie i wielkich ambicjach.
W książce występuje wiele emocji, tych dobrych jak i tych złych.
Od pierwszych stron nie polubiłam głównej bohaterki, miała przy sobie cudownego męża, który na nic nie narzekał, bo wiedział jaka jest, a mimo to wielu rzecz...