Rozszerzenie i kontynuacja poprzedniej książki Wiesława Wiernickiego, zatytułowanej "To były knajpy". Autor opisuje swoje rodzinne, przedwojenne mazowieckie miasteczko, gdzie w lokalnej knajpie, ulubionym miejscu spotkań mieszkańców, jak w lustrze odbija się wszystko, co dzieje się wokół. Natomiast Warszawa, nadal oglądana okiem wytrawnego restauratora, smakosza życia i znawcy ludzi, pojawia się tu dopiero w czasie wojny i, w tak trudnym również dla naszego życia kulturalnego i towarzyskiego, okresie powojennym. Barwna narracja przenosi nas do stołecznych, okupacyjnych i realistyczno-groteskowych peerelowskich knajp, lokali, barów i piwniczek z ich niepowtarzalnym klimatem.