/o-987368/n/urodzic-narod-z-problematyki-czeskiej-i-slowackiej-literatury-kobiecej-ii-polowy-xix-wieku)
Książka jest próbą ponownego odczytania twórczości najważniejszych czeskich i słowackich autorek XIX wieku - Boženy Němcovej, Karolíny Světlej, Terézy Novákovej, Eleny Maróthy-Šoltésovej i Terezii Vansovej. Autor korzysta z ustaleń badawczych feministycznej krytyki literackiej. Przeprowadza ona analizę twórczości pisarek przynależnych do dwóch literatur, przy czym jej celem nie jest ujęcie komparatystyczne. U źródeł takiego rozwiązania znalazły się refleksje teoretyczne dotyczące istnienia w literaturze specyficznej kobiecej wspólnoty literackiej, na którą w powyższym przypadku dodatkowo nakłada się pozostawania obu literatur w tym okresie w ścisłym związku, określanym czesko-słowacką wzajemnością kulturową.
Horyzont teoretyczny książki wyznacza nurt feministycznej krytyki literackiej, przy czym autor nie dokonuje jednoznacznego wyboru między anglosaskim a francuskim nurtem feministycznych badań literaturoznawczych, ale stara się również nawiązywać do tradycji prac polskich powstających od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
Trzon książki stanowią cztery kolejne rozdziały rozpatrujące czeską i słowacką literaturę kobiecą II połowy XIX wieku pod kątem problematyki recepcji, organizacji tekstu dzieła literackiego oraz specyfiki tematycznej.
Horyzont teoretyczny książki wyznacza nurt feministycznej krytyki literackiej, przy czym autor nie dokonuje jednoznacznego wyboru między anglosaskim a francuskim nurtem feministycznych badań literaturoznawczych, ale stara się również nawiązywać do tradycji prac polskich powstających od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
Trzon książki stanowią cztery kolejne rozdziały rozpatrujące czeską i słowacką literaturę kobiecą II połowy XIX wieku pod kątem problematyki recepcji, organizacji tekstu dzieła literackiego oraz specyfiki tematycznej.
