Cytaty z książki "Upiór opery"

Dodaj nowy cytat
Spytałam zatem dlaczego, skoro mnie kocha, nie wyznał mi uczucia w inny sposób niż przez porwanie i uwięzienie pod ziemią. Powiedziałam mu, że bardzo trudno jest sprawić, by się kogoś pokochało w grobowcu.
Do wszystkiego trzeba się przyzwyczaić, nawet do wieczności.
Widzi Pani, Christine, jest muzyka tak strasznie potężna, że pochłania tych, którzy się do niej zbliżą. Pani, na szczęście nie jest zbyt blisko niej, gdyż inaczej straciłaby Pani swoje świeże kolorki, i po powrocie do ludzi nikt w Paryżu by Panie nie poznał.
Naucz się mnie, poznaj wszystko!
Musiała być mimo wszystko jakaś druga, lepsza strona Jego natury... coś anielskiego? Może rzeczywiście był trochę aniołem, Aniołem Muzyki, a byłby nim w zupełności, gdyby Bóg zechciał mu nadać piękną postać zamiast oblekać Go w zgniliznę!
A gdyby Erik był piękny, kochałaby mnie Pani?
- Nieszczęsny! Po co kusić los i pytać o sprawy, które chowam w głębi duszy, tak jak się skrywa grzech?
Jeżeli się kocha to jest się nieszczęśliwym?
- Owszem, Christine. Jeżeli się kocha, nie będąc do końca pewnym, czy jest się kochanym.
- Gdziekolwiek będę, gdy tylko zawołam jego imię, wszędzie mnie usłyszy. Tak mi powiedział. To geniusz... Nie należy Raoul, sądzić po pozorach. To nie jest człowiek, który zamieszkuje pod ziemią dla kaprysu. On robi rzeczy, których nikt inny nie potrafiłby zrobić, zna się na sprawach, o których normalni ludzie nie mają pojęcia.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl