Udręka życia i inne dramaty rodzinne

Bogactwo twórczości Hanocha Levina kryje się przede wszystkim w różnorodności gatunków, jakimi umiejętnie operował. Pisarz, poeta i krytyk teatralny Haim Nagid zwykł tę różnorodność porządkować wedle klucza chronologicznego. Według niego pierwszy etap działalności artystycznej Levina znamionują kabarety satyryczne, do drugiego należą komedie rodzinne, zaś do ostatniego – dramaty mityczne. Levin był przede wszystkim wielkim komentatorem swojej młodej ojczyzny, reagującym na społeczne i polityczne pulsacje miast, w których przyszło mu tworzyć. Cykl dramatów zwanych rodzinnymi czy domowymi to reminiscencje jego rodzinnej, polsko-żydowskiej dzielnicy Neve Szanen na południu Tel Awiwu; to także jidyszowo-polsko brzmiące imiona, znane ulice i miejsca. (...) Levin doskonale operuje literackimi gatunkami, łącząc ich potencjały z własną wrażliwością. Zawsze jednak myśli o scenie. Tekst to dla niego podatne na liczne przekształcenia teatralne tworzywo. To zapis scenicznego doświadczenia, które w życiu artystycznym Levina pełniło rolę prymarną i ku któremu podążały niemal wszystkie jego literackie wysiłki. – Z wstępu Justyny Biernat do Udręki życia i innych dramatów rodzinnych pt. Laboratorium doświadczeń, Dramaturgia Hanocha Levina. ZAWARTOŚĆ PUBLIKACJI: 1.Wstęp: Laboratorium doświadczeń, dramaturgia Hanocha Levina – Justyna Biernat 2. Wybrane sztuki: Solomon Grip Chefec Poper Udręka życia Ten, który się waha Jakiś i Pupcze Moris Szimel Wzrusz moje serce Całuj Ciotkę Romantycy