Opinia na temat książki Trzydzieści zachodów słońca, w których można się zakochać

Dziwny przypadek miałam z tą książką...
Przez pierwsze rozdziały zastanawiałam się, czy ona aby na pewno jest dla mnie, czy to moje klimaty, mój świat...
Ale w miarę, jak pokonywałam kolejne strony, historia Nikki i Alexa coraz bardziej mnie pochłaniała, byłam coraz bardziej ciekawa, jak to wszystko się dalej potoczy i czy tajemnice skrywane przez lata ujrzą światło dzienne.
Brzmi intrygująco, prawda?
Wiele nie zdradzę, żeby nie psuć osobom sięgającym po "30 zachodów słońca" przyjemności.
Ale tak w skrócie...
Poznajemy Nikki i Alexa.
Alex jest angielskim pilotem samolotów, mężczyzną przystojnym i bogatym. Kolega proponuje mu miesięczny urlop na Bali, gdzie w niecodziennych okolicznościach poznaje piękną Nikki. Okazuje się, że w dziewczyny żyłach płynie zarówno balijska, jak i brytyjska krew. Jej ojciec był Anglikiem. Wraz z mamą zginęli w katastrofie lotniczej gdy Nikki była jeszcze dzieckiem. Wychowaniem dziewczynki zajęła się babcia i wujek. Od tego czasu dziewczynka przysięgła sobie, że nigdy na pokład samolotu nie wsiądzie.
Gdy Alex poznał ten fakt z życia Nikki, postanowił go dokładniej poznać, gdyż coś mu nie dawało spokoju.
I tylko tyle mogę zdradzić.
To, co mnie zachwyciło w książce, to również przepiękne opisy balijskiej przyrody. Wraz z bohaterami surfingowałam, chodziłam na sunset, bawiłam się doskonale na plaży i pływałam w ciepłym morzu.
A wiecie co jest najgorsze?
Że książka się skończyła, a ja poczułam, że jest jeszcze wiele niedomówień, nie wszystkie tajemnice są wyjaśnione.
A wiecie, co jest najlepsze?
Że mam część drugą i zaraz się za nią zabieram.