Tekst książki (...) należy do fali zapisów wspomnieniowych dotyczących Holokaustu, które powstały w latach 60. ubiegłego wieku. To właśnie wtedy ocaleni z Zagłady stanęli przed pytaniem, jak przekazać swoje doświadczenie, w jaki sposób opowiadać dzieciom i innym bliskim osobom skomplikowane historie rodzinne, ukształtowane nie tylko przez wojnę, lecz także – jeszcze wcześniej – przez ucieczkę przed narastającymi prześladowaniami, a później – przez poszukiwanie miejsca, w którym można by się osiedlić, dojść do siebie, zacząć życie na nowo.
Choć Zila Rennert mówiła po rosyjsku, niemiecku i w jidysz, zanim nauczyła się polskiego, to właśnie Polska stanowi chronologiczne, geograficzne, uczuciowe i dramatyczne centrum jej pamiętników.
Judith Lyon-Caen
(historyk, École des hautes études en sciences sociales, Paryż)
Wydanie 1
Judith Lyon-Caen
(historyk, École des hautes études en sciences sociales, Paryż)
Wydanie 1