Autor rozważa zagadnienie możliwości dialogu człowieka z Innym - Bogiem lub drugim człowiekiem. Podstawą rozważań autora jest przyjęte niejako hipotetycznie, wyłącznie dla celów analizy i z dystansem poznawczym, założenie, iż nie jest możliwa jakakolwiek komunikacja, skoro ogłoszona została wpierw "śmierć Boga", następnie zaś "śmierć człowieka", w tej sytuacji życie staje się grą, która może mieć różne scenariusze. Autor śledzi trzy takie scenariusze, które są próbami wyjścia z labiryntu gry, uczynienia z gracza na powrót człowieka. Punktem wyjścia jest postmodernizm. Nowatorska jest decyzja, aby za przedstawiciela postmodernizmu uznać Witolda Gombrowicza. Ale właśnie Gombrowicz umożliwia w rozważanym kontekście przejście do filozofii Maxa Schelera, zinterpretowanej w duchu chrześcijaństwa, następnie zaś do myśli Emmanuela Levinasa ujętej oczywiście w ramach judaizmu.