Książka jest opisem przemian , jakie zaszły we francuskiej filozofii w latach 1933 - 1978. Autor najpierw prezentuje filozofów "Tego samego", tj.tych, którzy- nawiązując do Hegla- usiłowali zamknąć całość bytu w taką czy inną dialektyczną Całość. Następnie przedstawia myślicieli, którzy- odrzucając Hegla i nawiązując raczej do Nitzschego - w latach sześćdziesiątych zaczęli uprawiać antydialektyczną "filozofię Różnicy", czyli "myśl o tym , co Inne". Książka ma walory akademickiego podręcznika.