/o-179684/n/teleskopy-w-oczach-ludzi)
„Teleskopy w oczach ludzi” to abstrakcja, science fiction, zabawa słowem i obrazem. Autor stworzył historię pewnej wizyty wyimaginowanego międzygalaktycznego podróżnika, który bardzo pozytywnie zadziwił się planetą, zwaną Ziemia. Tomik ten zawiera piękne wiersze i cudowne obrazki malowane pastelami.
Teleskopy w oczach ludzi to opowieść o szalonym podróżniku międzyplanetarnym rozpoczynającym swą przygodę na niezwykłej planecie Ziemia. Miejscu, w którym możemy doświadczać spektrum emocji, uczuć i niezapomnianych chwil. Praca badawcza na niebieskim globie naszpikowana jest zasłonami i przeciwnościami, ale kiedy już się z nimi uporamy zostaje tylko szczęście.
Historia spisana wierszem. Kuba Babicki ― sam o sobie w „Teleskopach w oczach ludzi” pisze: „[…]od lat zajmuję się studiowaniem natury i fenomenów świadomości. Moją największą pasją jest szamanizm, deszczowe lasy amazońskie, astronomia, muzyka i pisanie. Wiersze traktuje jako hobby. Nie mogę powiedzieć o sobie - poeta, gdyż po prostu czasami spisuje na kartce kłębki myśli z głowy i tak zbierają się utworki. Zycie traktuje z dystansem i próbuje cieszyć się jego każdą, unikalną cząstką. Nie cierpię oceniać i krytykować, moim zdaniem są to jedynie wyrazy frustracji z niespełnienia lub błędnie postrzeganej wyższości EGO. Nauczyłem się pokory i szacunku do wszystkich stworzeń obcując z szamanami i lokalną ludnością w Peru”.
Teleskopy w oczach ludzi to opowieść o szalonym podróżniku międzyplanetarnym rozpoczynającym swą przygodę na niezwykłej planecie Ziemia. Miejscu, w którym możemy doświadczać spektrum emocji, uczuć i niezapomnianych chwil. Praca badawcza na niebieskim globie naszpikowana jest zasłonami i przeciwnościami, ale kiedy już się z nimi uporamy zostaje tylko szczęście.
Historia spisana wierszem. Kuba Babicki ― sam o sobie w „Teleskopach w oczach ludzi” pisze: „[…]od lat zajmuję się studiowaniem natury i fenomenów świadomości. Moją największą pasją jest szamanizm, deszczowe lasy amazońskie, astronomia, muzyka i pisanie. Wiersze traktuje jako hobby. Nie mogę powiedzieć o sobie - poeta, gdyż po prostu czasami spisuje na kartce kłębki myśli z głowy i tak zbierają się utworki. Zycie traktuje z dystansem i próbuje cieszyć się jego każdą, unikalną cząstką. Nie cierpię oceniać i krytykować, moim zdaniem są to jedynie wyrazy frustracji z niespełnienia lub błędnie postrzeganej wyższości EGO. Nauczyłem się pokory i szacunku do wszystkich stworzeń obcując z szamanami i lokalną ludnością w Peru”.
