Tam, gdzie stąpały moje stopy

Recenzuje: krystiancholewa

Książka opowiada o skomplikowanej historii życia młodej kobiety. Która ciągnie się od dzieciństwa aż do okresu dorosłości. Dlatego że miała dwóch ojców i dwie matki. Jedni mieszkali na wsi a drudzy w mieście. Początkowo główna bohaterka mieszka na terenach wiejskich. Z czasem przeniosła do miasta. Bardzo miłe opowiada o czasach szkolnych zarówno tych na poziomie podstawowym jak i licealnym. Nauka nigdy nie sprawiała jej większego problemu. Największym cierpieniem wówczas była śmierć dziadka pierwszego nauczyciela języków obcych jak i biologicznej matki. Która odeszła 1 kwietnia, wyniku ciężkiej chorobie. Po maturze wybrała się na studium nauczycielskie. Chociaż początkowo myślała o dziennikarstwie. Rozpoczęła jednak pracę w szkole podstawowej, którą bardzo lubiła. Bardzo młodym wieku wyszła za mąż. Na początku jej nowa droga życia była usłana różami u boku ukochanego. Jednak z upływem czasu, sytuacja zaczęła dramatycznie zmieniać. Alkoholizm zaczął się wkradać do jej rodzina. Śmierć męża była dla kolejnym ciosem poniżej pasa. Mimo wszystko musiała uporać się, pójść dalej. Ponieważ mi...

"Tam, gdzie stąpały moje stopy" to opowieść kobiety o swoim niełatwym życiu. Dzieciństwo z dala od rodziców, później nieudane małżeństwo, tragiczna śmierć męża i opieka nad dwoma córkami.

"Najgorsze dla mnie były noce, kiedy dzieci poszły spać, a ja zostawałam sama i wyłam z bólu, rozpaczy, przemęczenia, depresji".

Książkę przyjemnie się czyta, mamy tu pierwszoosobową narrację, może dlatego tak dobrze można się wczuć w życie bohaterki.

Polecam lekturę, warto przeczytać! Opisana historia zmusza czytelnika do refleksji, zastanowienia. Będzie kolejna część!

Przepiękna niczym najjaśniejsze ze wspomnień w których byliśmy szczęśliwi. Prosta jak życie naszej bohaterki, gdzie czasem chleb ze śmietaną i cukrem lepiej smakował niż miastowe jedzenie. Prawdziwa, pisana wprost z serca, które dla wszystkich miała wyciągnięte na dłoni. Ponadczasowa, jak Biblia, która nigdy się nie zmienia, a i tak każdy ma na jej temat własne zdanie. I bardzo przejmująca jak wydarzenie z dzieciństwa, które pamiętamy do dzisiaj.
Spisana ze wspomnień, których wydarzenia wpłynęły na jej rozwój i życie. Historia krótka, ale zapadająca w pamięć. Czytając ją przypominałam sobie swoje dzieciństwo. Rozumiem miłość bohaterki do wsi, bo ja sama wolałabym żyć tam nawet skromnie, niż cisnąć się w bloku, gdzie jedynym widokiem zza okna byłaby zmieniająca się ilość zaparkowanych samochodów. Nie zawsze tam gdzie są pieniądze jest radość i miłość. Najważniejsze to być chcianym i kochanym. Bardzo sentymentalna pozycja, która skłania do refleksji nad własnym życiem. Ukazuje wszystko co było i przeminęło. Cały szmat czasu wstecznego zamknięty w książce, która znaczy więcej niż prawdziwi rodzice, którzy jej nie wychowywali.
Bardzo się przy niej wzruszyłam.
Idealna jako zatrzymanie w czasie i zrobienie sobie rachunku sumienia. Niby czytamy historię postaci, a mimo tego od razu przed oczami staje nam własne życie. Zupełnie jakby zapraszała nas do zwiedzania przeszłości, o której nie można zapominać.
Bardzo ciepły i przyjemny styl niczym świeże i cieplutkie b...