Opinia na temat książki Tajemnice kosmosu czyli od latających talerzy do końca świata
Przeczytane
Książka jest niejako kontynuacją "Fizyki podróży międzygwiezdnych", która to, co w polskim tytule nie było aż tak bardzo widoczne, była komentarzem fizyka do serialu "Star Trek". Ponieważ autor zalany został po jej publikacji morzem listów od "trekkies", postanowił kontynuować swoje wywody w drugiej części, ostatecznie (niestety dla fanów serialu i w ogóle SF) rozprawiając się z wizją rychłego podboju międzygwiezdnych szlaków i kontaktu z Obcymi. Przy okazji rozprawia się też z telepatią i innymi zjawiskami parapsychicznymi, komentuje możliwości rozwoju inteligentnych komputerów i zadaje pytania o najważniejsze kwestie, jakie należy rozwiązać (a przynajmniej próbować rozwiązać) w drodze do lepszego poznania naszego Wszechświata. A wszystko to podlane pożywnym sosem solidnego, ale przystępnego wykładu fizyki, także kwantowej.
Książka dobra, ale widać po niej upływ czasu - przez tych dwadzieścia siedem lat dokonał się spory postęp w badaniu kosmosu, a także w rozwoju sztucznej inteligencji. Istnienie planet w innych układach gwiezdnych nie jest już hipotezą, a nowa generacja kosmicznych teleskopów pozwoliła na obserwacje, które autorowi wydawały się jeszcze odległą pieśnią przyszłości. Możliwości AI też znacznie przekroczyły to, co jako szybko osiągalne zakładał Krauss w 1997 r. Mimo to lektura "Tajemnic kosmosu", zwłaszcza dla takiego laika jak ja, na pewno nie jest stratą czasu - akurat prawa fizyki jakoś przez ostatnie ćwierćwiecze raczej się nie zmieniły. Choć trochę szkoda odwołanej wizyty tych Wolkanów i Klingonów... prawda?
Książka dobra, ale widać po niej upływ czasu - przez tych dwadzieścia siedem lat dokonał się spory postęp w badaniu kosmosu, a także w rozwoju sztucznej inteligencji. Istnienie planet w innych układach gwiezdnych nie jest już hipotezą, a nowa generacja kosmicznych teleskopów pozwoliła na obserwacje, które autorowi wydawały się jeszcze odległą pieśnią przyszłości. Możliwości AI też znacznie przekroczyły to, co jako szybko osiągalne zakładał Krauss w 1997 r. Mimo to lektura "Tajemnic kosmosu", zwłaszcza dla takiego laika jak ja, na pewno nie jest stratą czasu - akurat prawa fizyki jakoś przez ostatnie ćwierćwiecze raczej się nie zmieniły. Choć trochę szkoda odwołanej wizyty tych Wolkanów i Klingonów... prawda?
Ocena:
Data przeczytania: 2025-01-14
× 17
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/9eaddb14-76e0-4308-b8fd-52419f0ee39b/n/tajemnice-kosmosu-czyli-od-latajacych-talerzy-do-konca-swiata)
Tajemnice kosmosu czyli od latających talerzy do końca świata
Lawrence Maxwell Krauss
8.8/10
Seria:
Na ścieżkach nauki
Oto najnowsza książka autora bestselleru Fizyka podróży międzygwiezdnych. Tym razem Lawrence M. Krauss, profesor i dziekan Wydziału Fizyki na Uniwersytecie Case Western Reserve w USA, próbuje chłodnym...
Komentarze
Bardzo ciekawa opinia.
Książki nie czytałem, ale coś mi nie gra. Jej wydanie angielskie w styczniu 1997 oznacza, że znanych już było kilka planet poza Układem Słonecznym. Może Krauss pisał tekst kilka lat wcześniej?
Książki nie czytałem, ale coś mi nie gra. Jej wydanie angielskie w styczniu 1997 oznacza, że znanych już było kilka planet poza Układem Słonecznym. Może Krauss pisał tekst kilka lat wcześniej?
Komentarze (1)
Nie wiem, całkiem możliwe, popatrzyłam na copyright wskazujący na 1997 i założyłam, że pisał ją tuż przed wydaniem. W sumie on mówi o poszukiwaniu planet pozasłonecznych i o doniesieniach o ich prawdopodobnym odkryciu, ale jakoś tak na zasadzie, że to wcale nie jest pewne, że to może błąd obserwacji - też mi się to wydawało dziwne.
