Opinia na temat książki Szukając szczęścia

Jak można szukać szczęścia, kiedy wokół tyle złego się dzieje? Ale.. szczerze mówiąc, tęsknię za szczęściem, które jeszcze nie tak dawno miałam. Kiedy mogłam spać spokojnie i o nic się nie martwić. Ale przecież ja nie o swoim szczęściu czy nieszczęściu miałam pisać, tylko o książce. Więc..

Anna jest psychologiem dziecięcym, zdecydowanie bardzo mocno oddanym swojej pracy. W problemy swoich podopiecznych angażuje się bardzo mocno. Czasami, aż za bardzo. I choć początkowo starała się o pracę w zamkniętym ośrodku wychowawczym, to ostatecznie wylądowała w szkole podstawowej. Kobieta nawet się nie spodziewała, jak wiele problemów mogą mieć tacy młodzi ludzie. Z jak wieloma sprawami muszą radzić sobie sami.
Jednocześnie Anna sama zmaga się z uczuciem, którym obdarzyła niewłaściwego mężczyznę. Facet ma stałą partnerkę, ale kiedy tylko coś jest nie tak w ich relacji, od razu przybiega w ramiona Anny, by ją wykorzystać i podbudować swoje ego. Tak. Anna jest jego kochanką. Ale kiedy trochę zostaje zmuszona do podjęcia pracy w grupie wsparcia dla dorosłych, to coś się w niej zmienia. Nie tylko myślenie, ale i nastawienie do tego faceta.

Czy Anna odnajdzie tytułowe szczęście? Cóż, dowiecie się, jeśli postanowicie sięgnąć po tę książkę. Ja tego szczęścia nie znalazłam. Fakt, że książka czytało się szybko i w sumie lekko, mimo problemów zarówno młodzieży, z którymi mierzyła się Anna, ale także jej samej, to mnie książka nie porwała. Skończyłam i nie poczułam nic szczególnego. Nie zostanie mi w pamięci.