Sznurówki

„Sznurówki” rozpoczynają listy pisane przez Vandę do jej męża Aldo. Nasz bohater opuścił żonę dla młodszej kobiety, oferując niewiele wyjaśnień i jeszcze mniej uwagi i zainteresowania ich dziećmi, Sandro i Anną. Poznajemy jej punkt widzenia, złość, frustracje, emocje i dramaty. W drugiej części poznajemy historię z perspektywy obecnie 70-letniego Aldo, który po czterech latach wrócił do rodziny. Zaś trzecia część opowiadana przez córką pozwala nam dostrzec jak cała sytuacja odbiła się na Annie i Sandro.

To opowieść o długim lecz nieszczęśliwym małżeństwie, które nie potrafiło być razem ani się rozstać. Całe życie krzywdzili się. Tchórzostwo Aldo i despotyzm Vandy odbijał się na nich samych ale i na dzieciach. One dorastając w takiej atmosferze, z toksycznymi rodzicami, nie mieli szans na stworzenie udanych związków w dorosłym życiu. Dużo mówi o więzach rodzinnych, dramacie, pojednaniu ale i przebaczeniu. Zmusza do refleksji i zastanowienia. To wymowna historia jednego małżeństwa, wyborów, których dokonujemy, oraz powodów dla których pozostajemy z kimś i więzi.