Cytaty z książki "Szepty pienińskich ścieżek"

“Miała wrażenie, że ten widok ja przenika, że każdy szczegół zapisuje się w jej umyśle i kiedy zamknie oczy, będzie w stanie go odtworzyć, centymetr po centymetrze.”

“jak człowiek na każdym kroku musi wysłuchać litanii swoich błędów, to go już szlag trafia.”

“Wiem, że jestem dojrzałą kobietą, ale rozwód rodziców to chyba zawsze jest rewolucja i szok, nieważne, czy się ma dziesięć, dwadzieścia, czy pięćdziesiąt lat.”

“Kiedy jednak wyszli z lasu i przed ich oczami otworzyły się piękne, zielone hale, zatrzymali się urzeczeni.”

“Na zapas to warto truskawek i bobu zamrozić, a nie zmartwienia kolekcjonować.”

“Człowiek zauważa, że jednak nie ma już dwudziestu lat, dopiero wtedy, gdy posiedzi chwilę na ziemi, a potem ma zdrętwiałe nawet czubki palców...”

“A ty umiesz na małym kawałku papieru zmieścić cały świat, i to jeszcze ładniejszy niż w realu...”