Życie potrafi być bardzo zabawne. Wpierw przeczytałam tom drugi, a dopiero później wzięłam w ręce pierwszy:-) Przynajmniej wiem już, że to bezpośrednia kontynuacja serii Szeptucha.
,,Żal jej było oskarżonej kobiety, która choć nikomu nie zawiniła, musiała ponieść ofiarę za to, że znała się na roślinach i pomagała ludziom."
Nawojka, to młoda kobieta o niezwykłej inteligencji. W swoim życiu napotkała wiele przeszkód, lecz nauczyła się, by podglądać każdego, kto mógłby w jakichś sposób prowadzić nauki lekarskie. Jest to historia z dawnych lat, więc wiadomo było, że lekarze nie mieli wykształcenia, a jedynie potrafili znać się na ziołach i leczyć nimi. Jeśli takim lekarzem był mężczyzna, szanowano go we wsi i u bogatych służył swoimi radami. Jeśli jednak kobieta potrafiła to samo co on, uznawano ją za nawiedzoną, za niegodną życia, służkę diabłu, którą należy jak najszybciej unicestwić. Najlepiej spalając na stosie. W tym tomie, już drugim, widzimy jak wiele tajemnic zna Nawojka i w jak sprytny sposób pragnie dowiedzieć się kto zabił inną kobietę, która miała powić dziecko. Bywa, że specjalnie insynuuje pewne wydarzenia, próbuje przywołać łączące fakty jej śmierci z własną postacią, by ktokolwiek mógł szepnąć choć jakieś słowo, które uroni rąbka tajemnicy. A potrafi ona łączyć jedno z drugim, wie jak postępują ludzie zakłamani i niekiedy potrafi ich wyczuć. Nawet kiedy spotyka się z kobietą, podobno obłożnie chorą, widzi co się z nią dzieje i że ktoś usilnie próbuje się jej pozbyć, gdyż zbyt wiele wiedzy i umiejętności posiada. Kiedy jednak domyśla się kto mógłby tych czynów dokonać, ponownie skupia się na najważniejszych odpowiedziach, a mianowicie, dlaczego? Pomimo, że jest kobietą z dawniejszego czasu, miała nieco teraźniejsze myśli, gdyż wierzyła w to, że każdy sobie jest równy. Człowiek nie po to został powity, by ktoś mógł ze spokojem odbierać mu żywota. Musi jednak działać ostrożnie, gdyż człowiek zbyt pomocny, zawsze w oczach innych ma winę wypisaną na twarzy.
W międzyczasie pojawiają się wiersze idealnie dobrane do sytuacji. Całość czyta się doskonale, bardzo wciąga. Czytajcie tylko po kolei:-)