Opinia na temat książki Szczwane sztuczki

Jest to druga część cyklu o Franku i Fince. Bliźniaki spędzają wakacyjny czas z magicznym cyrkiem swojego dziadka, a ten ma wiele do zaoferowania. Okazuje się, że Franek i Finka także nie są zwykłymi dzieciakami i bardzo dobrze pasują do trupy cyrkowej.
Książka rozpoczyna się od Wielkiej Burzy na Rubieżach. Młodzi bohaterowie nie do końca rozumieją w czym ta burza różni się od innych, ale wraz z całą trupą cyrkową chronią się w niegościnnym miasteczku. Gdy kobieta zabrana przez dziadka z bezdroży, okazuje się zupełnie kimś innym niż pierwotnie deklarowała, a jej nastawienie wobec cyrku jest więcej niż negatywne, zaczynają się dziać złe rzeczy. Tak bardzo złe, że cyrkowcy nie potrafią poradzić sobie sami i wyruszają w podróż po pomoc.
Jest trochę śmiechu, trochę wzruszeń, sporo przygód i walka z czasem. Na dodatek autorka zdecydowanie nie poszła po linii najmniejszego oporu i nie zafundowała czytelnikom kolejnych przepraw z przedstawieniem cyrkowym i/lub elfami, ale poszła w całkiem innym kierunku i mamy świeżą historię. Fabuła toczy się wartko, nowe postacie są barwne i odpowiednio (nie)sympatyczne. Całość przypomina bardzo mocno uwspółcześnioną baśń, którą świetnie się czyta.
Do tego w książce znajdziemy dużo mądrych sugestii i podpowiedzi budujących pozytywną samoocenę. Szczególnie zapadł mi w pamięć troll Jewgienij, który wraz z przyjaciółmi odwiedza rodzinę. No i teraz sobie to wyobraźcie. Trafiacie do domu, w którym zawsze uważano Was za najsłabszego, najbardziej gapowatego, a o Waszych niepowodzeniach krążą anegdoty. I nagle ktoś obok Was mówi "On jest wyjątkowy i bardzo dla nas cenny", a Wasi krewni patrzą ze zdumieniem i niedowierzaniem. A potem dzieje się tak, że doświadczają tego, co w Was wyjątkowe i już nie jesteście tym popychadłem, z którego wciąż się śmiano. Prawdziwe, nie sądzicie?
Zdecydowanie polecam! Książka o emocjach, których nie należy ukrywać, a także o tym, by zawsze trzymać się swoich poglądów i marzeń, bo tylko wtedy możemy być szczęśliwi.