Opinia na temat książki Szczęście z piernika

To było moje drugie spotkanie z książką Tomasza Betchera i się nie zawiodłam. Książka, która ma w swym tytule wiele słodyczy wcale nie jest przesłodzona a wręcz przeciwnie, trochę gorzka. Jednak najważniejsze jak dla mnie jest to, że porusza ważne tematy.

Bohaterami opowieści jest Rafał, Oliwia i Kamila. Rafał wychodzi na wolność po 5 latach odsiadki. Udaje się do Gdyni, gdzie pod opieką matki zostawił nastoletnią córkę Oliwię. Ponieważ dziewczyna bardzo chce poznać dziadków ze strony mamy oraz odwiedzić jej grób udają się wspólnie do Torunia. Przypadkiem poznają Kamilę przygotowującą się do otwarcia piekarni, w której planuje sprzedawać pierniki. Dziewczynie nie układa się ani w życiu prywatnym ani w zawodowym. Nie dosyć, że zdradził ją narzeczony to jeszcze ma kłopot ze znalezieniem fachowca do naprawy pieca w piekarni.

Czytając książkę, każdy z nas może sobie uświadomić jak rzadko potrafimy docenić to co mamy. Rafał nie miał lekko w życiu. Jego mama Wiesława, która dla innych mogła uchodzić za ideał, w rzeczywistości za zamkniętymi drzwiami zaglądała do kieliszka. Rafał nie ma w niej żadnego oparcia, a wręcz przeciwnie. Gdy zostaje osadzony w więzieniu wie, że jego córce, którą zostawił pod opieką Wiesławy nie będzie łatwo.
W ogóle historia Rafała i jego opowieść o tym jak poznał mamę Oliwi i jak później trafił do więzienia chwyta za serce. Zresztą, to że odsiadywał wyrok nie czyni go człowiekiem gorszej kategorii. Możemy też się zastanowić, czy czasem nie oceniamy drugiej osoby zbyt szybko. Niekiedy zupełnie nie interesuje nas poznanie drugiego człowieka, jego drogi i wyborów, których musiał dokonać walcząc o przetrwanie.

Takie książki mogę czytać i się nie nudzę. Serdecznie polecam.