Opinia na temat książki Stulecie chirurgów

Nie trzeba lubić historii i interesować się medycyną, by lektura „Stulecia chirurgów” sprawiła mnóstwo frajdy. Literatura faktu w fabularnej odsłonie, a przy okazji czyta się momentami jak literaturę sensacyjną, przygodową, jest i wątek romansowy. Czytaniu towarzyszy niedowierzanie, współczucie i ulga, że żyjemy w dzisiejszych czasach, choć często się przecież skarżymy na służbę zdrowia.
„Stulecie …” to opowieść o mrocznych dla pacjentów i lekarzy czasach, o rozwoju medycyny i wyboistej drodze ku powstaniu nowoczesnej chirurgii. Jeszcze 150 lat temu chirurga nie uważano za lekarza, lecz za rzemieślnika (rzeźnika), który potrafi usunąć lub obciąć to i owo. Dziś usunięcie wyrostka, czy cesarskie cięcie to prosta sprawa. W XIX wieku pacjenta mogła zabić niekompetencja lekarza (który skąd miał niby wiedzieć co choremu w brzuchu piszczy?) lub infekcja pooperacyjna. Operacje przebiegały błyskawicznie, by pacjent nie umarł z bólu, czy wykrwawienia. Szpital kojarzył się z brudem, smrodem, śmiercią i wrzaskami operowanych pacjentów. Do wyboru mieli - operację na żywo lub śmierć, choć i tak mało kto wychodził żywy ze szpitala.
Na szczęście dla nas ktoś wymyślił znieczulenie, inny narzędzia operacyjne, jeszcze ktoś, że trzeba przestrzegać higieny, a ręce chirurga i sale operacyjne muszą być sterylnie czyste. Powstała narkoza, aseptyka i pierwsze podręczniki anatomiczne dla lekarzy. Operację każdego narządu kiedyś ktoś musiał wykonać po raz pierwszy.
I to właśnie o tych „pierwszych” - pionierach medycyny opowiada Thorwald w „Stuleciu…”. Ludziach światłych, zdeterminowanych i zdesperowanych, którzy narażali się lecząc po nowemu, eksperymentowali i jak umieli ratowali życie. Prowadzili walkę o „ panowanie nad całym ciałem człowieka ". Dla nas, współczesnych pacjentów, zrobili bardzo dużo. Więc my dla nich też możemy coś zrobić - przeczytajmy tę książkę, żeby po prostu o nich wiedzieć.

Ta książka się nie starzeje, wróciłam do niej po trzydziestu latach i przeczytałam kolejny raz z taką samą przyjemnością.