Studium konstrukcji elektywnych we współczesnej polszczyźnie przedstawia charakterystykę morfologiczną i referencjalną wskazanych w tytule wyrażeń, które były już przedmiotem opisu w polskim językoznawstwie. W Studium przyjęto jednak nieco szersze rozumienie elektywności, Konstrukcje takie to nadal wyrażenia złożone, zbudowane z trzech elementów: (1) nadrzędnika, (2) przyimka z lub spośród oraz (3) rzeczownika w dopełniaczu. Novum w opisie jest to, że nadrzędnikami mogą być aż cztery klasy wyrażeń: przymiotniki stopniowalne, cała klasa zaimków, liczebniki różnych typów oraz wyrażenia służące do kwantyfikacji partytywnej. Odnotowanych zostało ponad czterdzieści konstrukcji elektywnych używanych we współczesnej polszczyźnie. Praca poświęcona została nieidentyfikującym wyrażeniom referencjalnym, konstrukcjom: jeden z, któryś z, którykolwiek z, ktoś z, ktokolwiek z, coś z, cokolwiek z, niektórzy z, niejeden z, (przymiotnik) z.