Opinia na temat książki Stroiciel fortepianów

Czy słuchając muzyki fortepianowej pomyślałaś kiedyś dlaczego ten instrument tak brzmi, dlaczego każdy dźwięk pasuje do siebie, dlaczego wszystkie dźwięki współtworzą czysty akord? „Kiedy duszę przenika niebiańska melodia, wszyscy zapamiętują talent kompozytora i wirtuozerię wykonawcy, nikt nie pomyśli o roli stroiciela”. To jakby zapomniane dusze, „aniołowie dźwięków”, bez nich nikt nie mógłby zaprosić Cię do świata muzyki w tak czysty sposób.

„…każdy fortepian, nowy czy stary, ma duszę. Dopiero strojenie łamie zaklęcie i ją uwalnia, w innym przypadku pozostałaby uwięziona na wieki.”

Poznaj jednego z nich, strażnika dźwięków, osobę, dzięki której możesz rozkoszować się barwą instrumentu. Przed nim staje techniczne zadanie, ale jak ważne i potrzebne dla muzyki. Pozwól, aby został dostrzeżony, podziękuj mu za jego pracę.

To historia pełna subtelności, smutku, nostalgii, piękna, marzeń i …. spełnienia, a może jednak jego braku…

Stroiciel fortepianów poprowadzi Cię przez meandry jego pracy, jakże trudnej, wymagającej skupienia i precyzyjności. Tu nie chodzi o to, żeby usłyszeć melodię, bo jesteś w momencie poprzedzającym, bo jesteś jeszcze przed chwilą, kiedy muzyka rozbrzmiewa na scenie. Póki co za fortepianem siedzi on, nie wśród świateł, błysku fleszy i oklasków, on który sprawi, że brawa, za również jego pracę, dostanie ktoś inny.
Stroiciel i pianista to dwie osoby, któr3 muszą ze sobą współgrać, jak dwanaście półtonów w oktawie.

To krótka opowieść, ale niosąca za sobą ogrom emocji i momentami poczucie pustki i straty. To świat dźwięków i ciszy, bo pamiętaj, że „partie bez dźwięku to też część gry.” To historia dwóch mężczyzn, owego stroiciela i człowieka przepełnionego tęsknotą za zmarłą żoną.

Wiele osób nie zdaje sobie sprawę ile ludzi stoi za sukcesem jednego człowieka, artysty. Zauważ ich i będąc teraz na koncercie wspomnij chociaż o nim, o stroicielu, który oddaje serce muzyce. Czy to „nikt ważny”? Nie… to osoba spajająca fortepian i pianistę.