Starożytne kości

"Nawet najłagodniejsi z nas zaczynają się irytować, kiedy dopada ich głód. Jeśli ten stan się przedłuża, do głosu dochodzi desperacja. Id pokonuje etykę. [...]
Avram Ferris popełnił błąd, kopiąc w kalendarz w magazynku, w którym był uwięziony z trzema kotami - dwoma domowymi krótkowłosymi i jednym syjamem.
Oraz niewielkim zapasem friskies".

Wyciągnęłam ważne wnioski z tej części: muszę zrobić zapas kocich chrupek, wtedy może moje tygrysy kanapowe mnie nie zeżrą, gdy przypadkiem zejdę z tego świata na ich terenie :D

Ta część nie skradła mojego serduszka. Jakoś niespecjalnie podobał mi się pomysł na akcję rodem z Kodu da Vinci. Kości Jezusa? Zachwianie podstawami wiary chrześcijańskiej? Nie kręci mnie ten klimat zbytnio, trochę się wynudziłam. Za to o stomatologii było trochę, chociaż niekoniecznie de lege artis:

"Im starszy ząb, tym gorsza jakość zębiny w miazdze i kanałach"

O antropologii pojęcie mam nikłe, tyle co zapamiętałam z intensywnej nauki osteologii na pierwszym roku studiów, ale takich stomatologicznych kwiatków to nie mogę przepuścić bez komentarza ;) Zębina w miazdze, no zdarza się, zdarza, ale chyba nie o denticuli pani Reichs chodziło ;)

A na koniec budujące napięcie zakończenia rozdziałów w stylu Reichs:
"- Oszczędź mi tego dramatyzmu, Jake.
- To cię zwali z nóg.
Zwaliło".
Mnie też to zwala z nóg, dosłownie ;)