Jest to książka wyjątkowa w bogatej już literaturze reform gospodarczych, poświęcona początkowej i zarazem zasadniczej fazie transformacji ustrojowej w Polsce. Jej oś konstrukcyjna to opis, zawarty głównie w dokumentach, aktywności naukowej i ekspercko-politycznej profesora Stanisława Gomułki – wybitnego ekonomisty i współtwórcy radykalnej reformy rynkowej w Polsce. Prezentowany tom otwiera wywiad-rzeka, przeprowadzony przez profesora Tadeusza Kowalika, w którym rekonstrukcja barwnego życia Stanisława Gomułki i okoliczności formowania się koncepcji reform gospodarczych pozwalają pokazać ten szczególny splot małej i wielkiej historii. Z tego punktu widzenia pasjonująca jest lektura listów, które Gomułka wymieniał z wybitnymi ekonomistami z całego świata, działaczami opozycji demokratycznej, a później – politykami. Historyk dziejów najnowszych znajdzie w tym tomie dokumenty rzucające nowe światło na przełom roku 1989, m.in. na wydarzenia poprzedzające reformy rządu Mazowieckiego, takie jak współpraca z MFW oraz przedsięwzięcia doradcze George\'a Sorosa. Podstawą tomu jest szczegółowy opis dyskusji programowych, źródeł podejmowanych decyzji oraz dokumentacja tego, co przeszło do historii jako plan Balcerowicza. Stanisław Gomułka (ur. 1940) ukończył studia na Wydziale Fizyki i Matematyki UW (1962), w wieku 26 lat obronił doktorat z ekonomii. Pozbawiony pracy etatowej za działalność opozycyjną emigruje w maju 1969 roku do Danii, a w 1970 roku przenosi się do Wielkiej Brytanii. Trzydzieści pięć lat pracuje w słynnej London School of Economics. W latach 80. wykłada także na czołowych uczelniach amerykańskich (Havard University, Stanford University, Columbia University, Pennsylvania University). W 1985 roku angażuje się w projektowanie reform w Polsce, najpierw jako doradca MFW, a od 1989 roku jako doradca kolejnych rządów, negocjuje zmniejszenie długu zagranicznego z klubami Paryskim i Londyńskim. Kontynuuje działalność akademicką na uczelniach zagranicznych i polskich, publikuje prace poświęcone przemianom gospodarczym w Europie Środkowej i Wschodniej. Jego dorobek naukowy to kilkanaście książek i około 100 artykułów, głównie dotyczących teorii wzrostu gospodarczego. W 2008 roku na krótko zostaje wiceministrem finansów, później wraca do działalności naukowej i eksperckiej. Obecnie jest głównym ekonomistą Business Centre Club.