Stado

„Stado” Williama Whartona to piękna, mądra, niezwykła powieść, która wywarła na mnie duże wrażenie.

Tym razem autor zestawił ze sobą dwa odmienne światy – małego, jedenastoletniego chłopca o imieniu Dickie, który mieszka w Filadelfii wraz z siostrą i rodzicami. Chłopiec jest szczęśliwy, choć życie jego rodziny nie jest wolne od problemów. Kiedy w dobie kryzysu ojciec Dickiego traci pracę, nastolatek pomaga mu w remontach okolicznych domów, aby w ten sposób zarobić na utrzymanie. Niestety z powodu bezrobocia cała rodzina musi wyjechać nad ocean do Wildwood. Dickie zabiera ze sobą w podróż ulubionego kotka o imieniu Kanibal.
Drugi bohater to Sture - ambitny i zdolny mężczyzna, z pochodzenia Szwed, który w lot chwyta wszelkie nowości, szybko się uczy, jest ciekawy świata. Kiedy po szkole trafia do wojska zostaje skierowany na misję, gdzie bierze udział w działaniach wojennych. Przebywając na froncie wielokrotnie odnosi obrażenia, wreszcie kończy służbę jako wybitny i uznany żołnierz. Jednak Sture nie poprzestaje na tym i poświęca się swojej nowej pasji – wyścigom samochodowym, w których, jak się można spodziewać, odnosi wiele sukcesów. I prawdopodobnie jego życie nadal biegłoby tym samym torem – od sukcesu do sukcesu, gdyby nie mały lew z portowego baru o wdzięcznym imieniu Tuffy. Bohater odkarmił zwierzaka i zaopiekował się nim. Jego życie dość niespodziewanie zmieniło swój dotychczasowy charakter, Sture zaczął zastanawiać się nad sobą, nad tym co osiągnął i nad ...

Dobra książka, aczkolwiek Whartona wolę w innym wydaniu.