Wybór wierszy Jiříego Kolářa, którego czeska krytyka i historia literatury postrzega obecnie jako pisarza o fundamentalnym znaczeniu dla rozwoju dwudziestowiecznego piśmiennictwa. Brutalny i drastyczny charakter niektórych utworów, mających wstrząsnąć odbiorcą, jak również niektóre wypowiedzi metapoetyckie zdradzają zacięcie moralistyczne i świadczą o stawianiu przez twórcę etyki ponad estetyką. Dla Kolářa charakterystyczne jest gwałtowne zderzanie ze sobą przeciwieństw, wykorzystywanie techniki montażu tekstów „gotowych” (czyli wziętych z rzeczywistości), zamiłowanie do konkretu, kolażowość. Poeta nieufnie bada możliwości języka, poddaje go nieubłaganej krytyce, by wreszcie od niego odejść, najpierw ku poezji konkretnej, następnie poezji działania i wreszcie kolażom plastycznym.