Społeczno-kulturowe podstawy gospodarowania przestrzenią

Kiedy rodzi się nowa forma - nowy przedmiot, dzieło sztuki, ogród, budowla, park, zostaje obsiane nowe pole albo posadzony nowy las - słowem, zmienia się coś wokół nas, nasze otoczenie, nasz krajobraz - zawsze na początku jest ludzka intencja, idea, nowe spojrzenie i nowy sposób pojmowania rzeczy. Świeże spojrzenie jest zawsze początkiem nowej idei, ale żeby spostrzec, trzeba nauczyć się patrzeć. Człowiek jest podmiotem w krajobrazie. Tworzy miejsca i tworzy zarazem ich ducha, nadając tym miejscom znaczenia. One zaś reprezentują wartości, którymi ludzie kierują się, kształtując krajobraz.