"Włodzimierz Wojnowicz jest jednym z najważniejszych rosyjskich współczesnych pisarzy, żyje na emigracji. W charakterystycznym dla siebie ironicznym stylu, opisuje absurdy życia człowieka radzieckiego i Rosji post-komunistycznej. Agłaja to nieugięta partyzantka, jakby żywcem wzięta z epopei o dzielnym żołnierzu Iwanie Czonkinie. Wierna jedynie słusznej idei, nie opuści stalinowskiej warty nawet po śmierci Wodza. Będzie trwać na posterunku przez lata odwilży za Chruszczowa, pierestrojki Gorbaczowa a nawet rozpadu Związku Radzieckiego. Do końca złączona z Przywódcą Światowego Proletariatu, odda mu duszę i ciało. ""Życie i niezwykłe przygody żołnierza Iwana Czonkina"" określono jako mistrzowskie dzieło socjalistycznego surrealizmu - sowiecki Paragraf 22. Na kartach ""Spiżowej miłości Agłaji"" odnajdziemy podobny styl i humor. Wojnowicz oprowadza nas po nieogarnionych rozumem przestworzach duszy rosyjskiej, drogą, którą najlepiej oddaje polskie powiedzenie ""smieszno i straszno"". Newsweek, 7 maja 2006: Lektura ""Spiżowej miłości Agłai"" gwarantuje ubaw po pachy, ale nie jest to błaha literatura. Uświadamia, jak można się zagubić i przejść przez życie z klapkami na oczach oraz kretyńskimi słowami na ustach. Dziennik, 17 maja 2006: Jak zwykle u Wojnowicza obraz jest groteskowy, ale i pełen celnych, realistycznych obserwacji. Bardzo zabawna książka. I bardzo pouczająca. Rzeczpospolita, 8-9 kwietnia 2006: Wojnowicz przedstawia ludzką menażerię. Zidiociałych weteranów wojennych i zawodowych dysydentów, zdegenerowanych batiuszków i odmóżdżoną młodzież, cynicznych polityków i nadzwyczaj zaradnych bandziorów. To panopticum jest tak odrażające, że Agłaja Riewkina, żelazna ciotka rewolucji, przestaje śmieszyć."