Filozofia Barucha Spinozy (1632-1677) jest punktem kulminacyjnym nurtu racjonalistycznego filozofii europejskiej. Żaden poprzedzający go myśliciel nie używał tak rygorystycznych pojęć związanych z rozumem po to, aby opisać wszechświat i człowieka, fizyczną strukturę świata, a także moralny i uczuciowy, wewnętrzny wymiar ludzki. Zafascynowany matematyczną metodą geometryczną, tak popularną w okresie panującej wówczas rewolucji naukowej, Spinoza chciał sformułować swą myśl za pomocą definicji, aksjomatów i dowodów. To ciekawe, że po ponad trzech stuleciach, kiedy wspomniana metoda nie ma już żadnego zastosowania w filozofii, Spinozjańska koncepcja istnienia wciąż jest jedną z najbardziej inspirujących i fascynujących myśli w całej historii filozofii.