W niniejszej pracy Autor pragnie przybliżyć sylwetki dawnych dziedziców pieczętujących się herbem Drogosław oraz odpowiedzieć na pytanie: jaką rolę hrabiowie Skórzewscy z linii generalskiej na Łabiszynie oraz ich spadkobiercy odegrali w życiu społeczno-politycznym ziemiaństwa wielkopolskiego? Rozważania chronologicznie obejmują okres od drugiej połowy XVIII wieku do wybuchu drugiej wojny światowej. Za takimi ramami czasowymi przemawiają dwa podstawowe fakty: nabycie dóbr łabiszyńskich w 1763 r. przez generała Franciszka Skórzewskiego oraz stałe posiadanie majątku przez przedstawicieli tego rodu, aż do IV ordynata na Radomicach i Czerniejewie, hrabiego Zygmunta Skórzewskiego. Tak sformułowany temat, w oparciu o zebrany różnorodny materiał, nie był dotychczas przedmiotem samodzielnego opracowania w literaturze przedmiotu. Sytuacja ta jest wynikiem podjęcia stosunkowo późno badań nad dziejami ziemiaństwa w naszym kraju. Praca składa się z sześciu rozdziałów. Cztery pierwsze wyznaczają poszczególne etapy życia właścicieli z linii generalskiej zapoczątkowanej przez gen. Franciszka Skórzewskiego, a która skończyła się wraz z bezpotomnie zmarłym w 1903 r. Leonem. Autor pragnął przedstawić dziedziców w różnych dziedzinach życia - zajmujących się działalnością kulturalną, gospodarczą, społeczną, polityczną, a także przeżywających radości i trudne chwile. W celu lepszej orientacji w koligacjach rodzinnych dołączono Genealogię Skórzewskich, tablicę opracowaną na podstawie Drzewa Rodowego domu Skórzewskich Teodora Żychlińskiego z 1881 r., częściowo uzupełnioną informacjami zebranymi w wyniku podjętych badań.