Opinia na temat książki Siła kobiet

Trzy kobiety, trzy różne historie i jeden mężczyzna która je łączy, splata ich ścieżki i losy. Wszystko w tak trudnych dla kobiet czasach dwudziestolecia międzywojennego.

Rozalia Lubowidzka, młoda wdowa, próbuje odbudować swoje życie po małżeństwie, które było dla niej piekłem.

Zuzanna żyje w biedzie z córką Lili.
Ledwo wiążą koniec z końcem. Kiedy mała Lili ciężko choruje kobieta pisze list do żony swojego kochanka.

Ada siostra dwóch szanowanych braci która chce spełniać swoje marzenia.

Z jednej strony delikatne i kruche. Z drugiej waleczne i silne, gotowe zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartę.
Nie miały prawa głosu, były poniżane, całkowicie poddane swoim mężom, a o wykształcenie musiały zaciekle walczyć.

Autorka przenosi nas w świat lat 20. XX wieku, do Polski, która od niedawna cieszy się niepodległością, za to wstrząsana jest przepychankami politycznymi i niezgodą, czyni to w sposób bardzo interesujący, budując ciekawe tło polityczno-społeczne i wplatając w swoją opowieść postacie historyczne.
Fabuła nie jest łatwa. Jest to wielowątkowa, ale do tego niezwykle spójna historia. Tu każdy bohater jest po coś, a są oni świetnie wykreowani. Jednych się bardziej lubi, innych mniej. Niemniej nie mogłoby nikogo zabraknąć w tej książce.
Dla jednych może to być ciężko orzech do zgryzienia a inni pochłoną tę książkę z zapartym tchem.
Książka zawiera dużo z Historii Polski ale ukazuje też jak w tamtych czasach były traktowane kobiety oraz niżsi społecznie ludzie.
Było to moje pierwsze spotkanie z autorką ale mam nadzieję że nie ostatnie.